Een blog over de herwaardering van de blauwe bureaustoel en ‘t verstelbare hendeltje

Remote werken is heel goed in een andere taal de WiFi kunnen vragen, terwijl je met zweetreet en koptelefoon de rest van de dag op een plastic stoel zit te typen. 

Naja, zoiets. 

Na een jaar Portugal (“Têm WiFi?”) ben ik terug in Nederland en zit ik weer op een eigen bureaustoel met draaiwieltjes, donkerblauw zitvlak en verstelbaar hendeltje. 

Dat hendeltje dus. Geinig.

Omlaag geeft ie een soort vrije-val-roetsj-effect. In deze nieuwe positie achter je bureau bekijk je de wereld plots vanuit verrassende hoeken: je verloren pod-oordopje blijkt er toch te liggen, de vloer is best goor en onder je scherm door kun je leuk zwaaien naar dezelfde persoon als gisteren.

Consistentie: ‘t is goud waard. 

Omhoog met je bureaustoel is even een trucje. Het werkt eigenlijk pas goed als je er een beetje ongemakkelijk gekromd boven zweeft. Precies op de juiste afstand, zodat je net bij het hendeltje kunt. 

Als je 'm vervolgens indrukt, doet de zilveren mechanica vanzelf z'n opwaartse, futuristische kunstje.

En zie daar: de samensmelting tussen zitvlakken. 

Zowel eerder als later neerstrijken is onhandig. 

Conclusie: mij pakken ze die bureaustoel niet meer af. En had ik ‘t trouwens al over de superwieltjes met draaifunctie in alle windrichtingen gehad?

Dan dat de volgende keer.

Voor nu: wat vind jij van remote werken? Top/flop?

🪑 💡